„Złote klucze” to kontynuacja dziejów bohaterów znanych czytelnikom z powieści "Krwawy sztorm". Przesunięcie czasu akcji na okres najazdu Szwedów na Polskę za Jana Kazimierza (1655-1660) oraz wprowadzenie wielu nowych postaci sprawiają, że książka tworzy niezależną całość. Została wydana po raz pierwszy w 1962 r. [Wydawnictwo Morskie], wznowiona w 1964 r. oraz 1969 r. [Wydawnictwo Śląsk], a w 1975 r. ukazała się w jednym tomie razem z „Krwawym sztormem” [LSW]. Powieść opracował literacko Franciszek Fenikowski.

Koło południa trzynastego dnia stycznia 1656 roku przybiegła od Sławutowa i Smolna chmara chłopów z kosami postawionymi na sztorc. – Nieprzyjaciel w sławutowskim lesie! – krzyczeli zdyszani tłocząc się do Gdańskiej Bramy. (…) W mieście zapanował gorączkowy ruch. Na dzwonnicy Świętego Piotra rozkołysał się dzwon. (…) Nad okolicznymi wsiami unosiły się kłęby czarnego dymu, a płomienie gorejących checz strzelały wysoko w powietrze barwiąc niebiosa łuną pożogi. W jej czerwieni na polach Żelistrzewa ukazały się chmary rajtarii, za którą wynurzyły się z mrzezińskiej doliny szeregi piechoty. (…) – Jenerał Stenbock w imieniu miłościwie nam panującego króla Karola Gustawa, którego i ta Rzeczpospolita panem swym uznała, nakazuje wam wydać klucze warowni puckiej. Jeśli rozkazu tego posłuchacie i otworzycie nam bramy, nikomu z was, ongi poddanych króla Karola Knutssona, włos z głowy nie spadnie. (…) Stenbock pochylił się nad rozłożoną na wielkim bębnie mapą Zatoki Puckiej. Ściągnął brwi, wodził palcem po zarysach wysp helskich, brzegów nadmorskich wyżyn, dolin rzeczułek. Obmyślał plany regularnego oblężenia. (…)  – Weźmiemy ich głodem! (...) Otoczymy twierdzę pierścieniem. Strzec będziemy wszystkich dróg, ścieżek na mokradłach, przesmyków leśnych, brzegu i kęp. Szczur ani mysz nie zdoła wymknąć się z Pucka. [fragmenty powieści]